Z reguły nie obchodzimy Walentynek. Święto jest jak najbardziej miłe, ale w tłoku codziennych spraw, nie mamy ochoty dokładać sobie kolejnych obowiązków. Dlatego właśnie jeśli akurat się uda nam coś przygotować to fajnie, jeśli nie to nikomu nie jest przykro. Zazwyczaj umawiamy się wspólnie ze znajomymi na pysznej kolacji w jednej z klimatycznych knajpek. W tym roku jednak plany uległy zmianie. Aby jednak zupełnie nie pomijać tego uroczego dnia "wymusiłam" na moim Marcinie tulipany:) W moim przypadku żadne inne kwiaty nie dają tyle radości co właśnie tulipany, a że nie było tradycyjnych czerwonych, zadowoliłam się pomarańczowymi. Nie wiedzieć czemu na zdjęciu wyszły różowe...
Skoro jednak "wymusiłam" prezencik dla siebie, chciałam się jakoś zrewanżować i postanowiłam upiec walentynkowe ciasteczka. Przepis znalazłam tutaj. Jest niesamowicie prosty, a tylko takie lubię:)
Oczywiście nawet prostota przepisu nie zagwarantowała, że zrobiłam wszystko zgodnie z poleceniami. Zapomniałam o wanilii, a lukru po prostu nie było w sklepie.
Postanowiłam więc przyrządzić go samodzielnie i dodać odpowiedni barwnik. Niestety dostępny kolor to: pomarańczowy!
Nie poddając się jednak zbyt wcześnie, postanowiłam dokończyć zadanie.
Ciasteczka okazały się tak proste i pyszne za razem, że warto je robić częściej:)
Wystarczy ugnieść masło (90g) z cukrem (80g)- (aby sobie ułatwić zadanie, włożyłam półmisek na chwilę do ciepłego piekarnika) dodajemy ok. 150g mąki i jajko. Ugniatamy ciasto i na pół godzinki chowamy do lodówki- zrolowane w wałek i zawinięte w folię. Potem kroimy na kawałki, ugniatamy kulki i wsadzamy do rozgrzanego do 185stopni piekarnika na dosłownie 10min. I już :)
Ambitni mogą je jeszcze ozdobić, dla mnie jednak wystarczą takie:)
Na koniec jednak ciekawostka znaleziona w szufladzie...
Malutkie, typowo Walentynkowe zestawy do kawy:) Właściwie nie pamiętam już skąd je mam, ale jaki gadżet są całkiem fajne:)
A Wy jak organizujecie sobie 14 lutego?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz